4.2.2 تست فشار، آزمایش فشار ممکن است به عنوان بخشی از بررسی یکپارچگی قوطی فلزی استفاده شود.
این آزمایشی است که در آن فشار استاندارد هوا به وسیله ابزار مخصوصی که به طور خاص برای این منظور استفاده می شود به داخل قوطی وارد می شود.
این آزمایش بیشتر در مورد قوطی های خالی شده اعمال می شود. بدنه قوطی ها باید قبل و در حین آزمایش فشار کاملاً خشک و پوشش مرکب عاری از روغن و آب باشد.
سپس قوطی سمت راست به بالا در ابزار تست فشار قرار می گیرد و در آب غوطه ور می شود.
با قرار دادن قوطی سمت راست به بالا، تمام نواحی بحرانی قوطی از جمله خط خط، درز دوگانه و پرچ زبانه کشی در معرض فشار قرار می گیرند.
فشار باید به آرامی افزایش یابد و قوطی ها نباید هیچ نشانه ای از نشتی کمتر از 69 کیلو پاسکال (10 psig) نشان دهند.
اگر یک قوطی زیر فشار 69 کیلو پاسکال (10 psig) نشت کند، وجود یک نقص جدی در نظر گرفته می شود و باید بررسی های بیشتری برای تعیین منبع آن نقص انجام شود.
برای قوطی‌هایی که برای نگهداری خلاء، غیر گرد یا قوطی‌هایی با ویژگی‌هایی با قابلیت باز شدن آسان طراحی نشده‌اند، حداکثر فشار 48 کیلو پاسکال (7 psig) باید استفاده شود.
این تست ها ممکن است برای کمک به تشخیص عیوب پنهان استفاده شوند، اما یک تست نشت موفق (یعنی قوطی نشتی نداشته باشد) به هیچ وجه از جدیت هیچ عیب دیگری که ممکن است وجود داشته باشد کم نمی کند.
ممکن است مواردی وجود داشته باشد که این عامل از اهمیت بالایی برخوردار شود و باید در ارزیابی ریسک گنجانده شود.
عکس دستگاه تست فشارعکس دستگاه تست فشار
شکل 4.2.2 – دستگاه تست فشار
4.2.3 تست خلاء
آزمایش نشتی را می توان با کشیدن خلاء روی یک قوطی خالی تمیز و با استفاده از تجهیزات و شرایط مناسب انجام داد تا اطمینان حاصل شود که هر گونه نشتی می تواند به راحتی شناسایی شود.
تست خلاء برای قوطی های غیر گرد توصیه می شود. خلاء (بر حسب اینچ آب سنج) به اندازه و شکل قوطی بستگی دارد و معمولاً توسط سازنده قوطی مشخص می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.